18 Nisan 2015

Ayrilik

Disarida deli gibi akan bir hayat ben pause basilmis bir televizyon gibi donup kalmisim. Zaman gectikce ben daha da geriye gidiyorum sanki.
Gozumun onunde son kapi onunde babasina simsiki sarilmis bir cocuk. Sanki ellerini acsa babasi kaybolacak farkinda birakirsa biliyor ki uzun bir sure sarilamayacak. 
Son kapi onunde ogluna simsiki sarilmis bir baba. Biliyor ki eger acarsa kollarini koparirsa canini uzun bir sure koklayamayacak evladini saramayacak.
Bir anne iki yavrusuna ayrilmis ruhu ve bedeni. O kadar cok aci yasamis ve ayrilik gormus ki dimdik ayakta. Kizini sarmis simsiki biliyor ki birakirsa uzun bir sure goremeyecek evladini saramayacak.
Bir annenin kizi anne, belki de annelerin en guzeli. Bir eli cani kadar sevdigi annesinde bir eli oglunda diger eli esinde bir diger eli cani olacak yeni evladinda. Anneler ondort kolludur derlerdi de ben inanmazdim.
Ben uzaktan izliyorum bakiyorum sevgilerine...
Sonra da kalkiyorum oturdugum yerden. Ayrilik zamani...
Bir sonraki gorusmeye kadar saglicakla kalin.